Mleczan sodu, zwłaszcza prawoskrętny, dość szybko utlenia się w organizmie, z wytworzeniem wodorowęglanu. Przy stosowaniu tego leku nie zachodzi obawa zbyt gwałtownego przealkalizowania, gdyż przemiana w wodorowęglan zawsze wymaga pewnego czasu. Zakwaszanie ustroju w zatruciach alkoholem metylowym daje dobre wyniki. Można w ten sposób uchronić zatrutego przed ślepotą. Poprawa widzenia następuje zwykle w ciągu kilku dni. Stosowane są poza tym dożylnie insulina, glukoza, błękit metylenowy. Alkohole propylowy i amylowy są bardziej toksyczne od alkoholu etylowego. W miarę zwiększania masy cząsteczkowej wykazują coraz silniejszy wpływ narkotyczny. Są one składnikami oleju fuzlowego, który tworzy się przy fermentacji alkoholowej w czasie produkcji spirytusu, zwłaszcza z ziemniaków. Zawartość alkoholi amylowych w fuzlu wynosi 65?80%; mniej jest alkoholu izobutylowego, a najmniej propylowego. Resztę stanowią niewielkie domieszki innych związków organicznych. Alkohole amylowe i izoamylowe są bardziej trujące niż alkohol etylowy. Podane nawet w małej dawce (500 mg) wywołują nudności, wymioty, zaburzenia sercowe i naczyniowe. Glikol etylenowy ulega w organizmie przemianie do kwasu szczawiowego silnie uszkadzającego nerki. Zatrucie leczy się podaniem etanolu oraz glukonianem wapnia (strącenie kwasu szczawiowego), dializą, przeciwdziałaniem kwasicy i mocznicy.

POWIĄZANE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA